De adoptie

Na maanden afwachten en uitzoeken, was eind augustus 2014 eindelijk het moment aangebroken om te gaan kijken in asielen om een kat te adopteren. De bedoeling was om de kat pas begin september echt te adopteren, maar ik wilde al eens gaan kijken in een paar asielen om de werking te leren kennen en rustig te kunnen kennismaken met de katten.

 

Het lot besliste echter dat het anders zou lopen. In één van de asielen viel mijn blik meteen op een rosse kater. Ik had sowieso al een zwak voor rosse katjes (en zwart-witkatjes) en deze kater kwam mij dan ook nog eens meteen kopjes geven. 

Mijn oog viel meteen op een lieve rosse kater.

We kregen te horen dat hij gevonden was door een man en naar het asiel gebracht omdat hij de kat uiteindelijk zelf niet kon houden. Het was een jong volwassen kater en hij was reeds gecastreerd in het asiel. Op het moment dat ik daar was, werd net zijn chip gezet en hij bleef daar enorm rustig en braaf onder!

Daarna zijn we nog naar een ander asiel geweest, waar ik er ook twee katten zaten die mij aanspraken, maar de rosse kater bleef toch in mijn hoofd zitten. Oké, ik zal eerlijk zijn, het was gewoon liefde op het eerste gezicht :). Die avond hebben we dus een snelle family-meeting gehouden en besloten om de adoptiedatum toch iets te vervroegen, zodat ik de rosse kater zeker zou kunnen adopteren.

De volgende dag stonden we stipt op het openingsuur terug aan het asiel. Gelukkig zat de kater er nog en kon ik hem meteen adopteren. In het asiel bleek hij de naam 'Rambo' te dragen, maar vermits hij een heel fijn gebouwde kater was met een zacht karakter besloten we die naam te veranderen. Vanaf die dag was zijn naam Mylo!



Tekenen van de adoptiepapieren.

 

Mylo op weg naar zijn nieuwe thuis.