Waarom Kyra en Mylo opeens een gezamelijk front vormden.

In onze buurt wonen best veel katten. Lange tijd hebben deze onze tuin gemeden omdat mijn hond een trauma van katten had (als pup gekrabd door een moederkat) en dus niet zo vriendelijk was tegen katten (can’t blame her…). Maar sinds mijn hond overleden is, passeren er af en toe terug katten in onze tuin.
 
Op één of andere manier weten die katten het wel zo te timen dat ze altijd op een moment passeren wanneer Mylo niet aan het raam zit. Het duurde dan ook meer dan een jaar vooraleer er een moment kwam waarop we erbij waren wanneer Mylo een kat gespot had. Zowel Mylo als Kyra (de hond van mijn zus) hadden de kat gezien en opeens hadden ze dus een gemeenschappelijke interesse.
De kat die passeerde, was echter op een snelle doortocht en was dus ook snel weer uit het zicht. Toch hebben Mylo en Kyra nog een hele tijd daarna gezamenlijk naar de tuin zitten staren, wat wel een grappig zicht was.


Een paar weken later, zag ik Mylo plots met grote interesse naar het raam lopen. Daar bleef hij staan met zijn ogen wijd open en een staart die wild heen en weer zwiepte. Ik dacht dat hij een vogeltje gezien had, maar toen ik dichterbij ging kijken, zag ik langs de andere kant van het raam een poes in dezelfde houding als Mylo staan. Ze hebben elkaar zo een tijdje staan aanstaren, beide met zwiepende staart. En dan ging de buurtkat zich opeens achter in onze tuin verstoppen en van daar naar Mylo staren, om even later de tuin via de andere zijde te verlaten. Ik weet niet wat ze onder elkaar allemaal gecommuniceerd hadden, maar Mylo had de staar competitie duidelijk gewonnen :p.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Google+