Wat kan je doen als je kat teveel weegt?

Iedereen kent wel het beeld van een dikke luie kat. Denk maar aan Garfield bijvoorbeeld, die niets liever doet dan slapen en eten. Best leuk om die cartoons te lezen, maar als je kat er als Garfield begint uit te zien, dan is het natuurlijk minder plezant en vooral ook minder gezond voor je kat.

Toen ik Mylo pas geadopteerd had, was hij te mager. Het duurde echter niet lang voor hij bijkwam en na een paar weken stabiliseerde zijn gewicht zich rond 3,9kg. Een mooi gewicht voor Mylo volgens onze dierenarts.

Een aantal weken geleden merkte we op dat Mylo een beetje een buikje begon te krijgen. Toen we hem op de weegschaal zette, zagen we dan ook dat hij 500g was bijgekomen. Een halve kilo lijkt voor ons, mensen, natuurlijk niet veel, maar je moet dat in verhouding zien. Dat zou hetzelfde zijn als iemand die normaal 70kg weegt en dan opeens 79kg weegt. Wat nog geen ramp is, maar wel hoog tijd om te voorkomen dat er nog meer bijkomt.

Zoals jullie weten ben ik een grootte voorstander van voedselverrijking voor binnenhuiskatten en schreef ik al eerder dat dit een ideale manier is om je kat op een gezond gewicht te houden. Wat liep er dan mis?

Een eerlijke analyse onthulde dat er beetje bij beetje veel extra calorieën in Mylo’s voedingspatroon geslopen waren. Zo had hij net een zeer lange antibioticakuur achter de rug (voor zijn chronische snotneusje), waarbij we hem twee keer per dag natvoer gaven om de antibiotica onder te mengen. Ook bleek dat we allemaal, zonder dat we het van elkaar wisten, Mylo verwenden met snoepjes en hij daardoor behoorlijk wat snoepjes per dag binnenkreeg. Door deze eerste twee veranderingen, ging Mylo minder moeite doen voor zijn voedselverrijking en bleven die brokjes langer staan. En om te zorgen dat de oude brokjes niet bleven liggen, kapte mijn mama blijkbaar regelmatig de voedselverrijkingsspelletjes uit waardoor Mylo de oude brokjes gewoon kon opeten zonder moeite te hoeven doen. Resultaat van al deze kleine veranderingen was dat Mylo luier en dikker geworden was.

Tijd om in te grijpen! Het natvoer voor de antibiotica was gelukkig niet meer nodig en we spraken af dat, zolang hij boven zijn gewicht was, we zijn snoepjes gingen beperken tot een minimum (enkel wanneer echt beloning nodig is) en we al de rest van zijn voeding terug via voedselverrijkingsspelletjes gingen doen waar hij ALLES zelf moest uithalen.

In het begin deed Mylo natuurlijk lastig (hoe zou je zelf zijn?) en probeerde hij ons te overtuigen om hem toch te helpen of om hem snoepjes te geven. Maar we hielden vol en na een paar dagen gebruikte hij zijn voedselverrijkingsspelletjes terug zonder problemen. En dat loonde! Traag maar zeker viel Mylo terug af richting zijn ‘ideale’ gewicht. Het feit dat dit proces traag verloopt, bewijst in mijn ogen ook dat voedselverrijking niet gelijk is aan het uithongeren van je kat (a.k.a. ongezond crashdieet) maar dat het een gezonde manier is om je kat alleen te laten eten als hij honger heeft en dus niet gewoon omdat hij goesting heeft.