Baasje, ik heb dorst!

Wat moet je doen als je een kat bent, iets wil duidelijk maken aan je baasje en je geen mensentaal spreekt? Dan toon je gewoon wat je wil!

De eerste keer dat Mylo dorst had en zijn drinkbakje leeg was, liep hij zo lang tussen ons en zijn drinkbakje heen en weer (terwijl schattige ‘prrrt’ geluidjes maakte) tot we doorhadden dat we zijn drinkbakje moesten bijvullen.

Daarna vond hij dat blijkbaar te veel gedoe en had hij ontdekt dat, als hij met zijn pootje op het drinkbakje mepte, het drinkbakje lawaai maakte op de grond, waardoor wij het gingen bijvullen. Jaja, hij had ons goed opgevoed!



Tegenwoordig neemt hij het echter nog een stapje verder. Hij mept niet alleen op het bakje als het leeg is, maar ook als het water naar zijn mening niet vers genoeg meer is. Gevolg: water over de vloer en het tapijt en baasje die alles mag opkuisen…

Bovendien heeft hij een lievelingsdrinkbakje: het drinkbakje dat in de living staat. In mijn slaapkamer staat krak hetzelfde drinkbakje, maar om één of andere reden drinkt hij veel liever uit hetgeen dat in de living staat. Het kan dus zijn dat hij gemakkelijk aan vers water in mijn kamer kan, maar toch op het bakje in de living gaat meppen… En het vervelende is dat hij daarbij ook altijd zo schattig kijkt dat ik niet kwaad kan zijn op hem ;).


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Google+